Heeft u zich ooit afgevraagd hoe sommige serieuze consumenten of fotografieliefhebbers het ‘oog’ of het vermogen hebben om een foto goed in te lijsten met prachtige kleuren? Deze persoon zou kunnen worden beschouwd als “kunstzinnig” of met een artistieke invalshoek in zijn of haar persoonlijkheid. Denk je dat deze persoon met deze eigenschap is geboren of heeft hij of zij die ontwikkeld? Ik denk dat iedereen met oefening zijn foto’s kan verbeteren. Maar het is een kwestie van discipline. Ben je bereid om veel foto’s te maken en jezelf dan die ene vraag te stellen: “Hoe kan ik deze foto verbeteren?” Er zijn veel manieren om je foto’s vanuit artistiek oogpunt te verbeteren; ik wil me echter concentreren op vier. Dat zijn eenvoudige vormen, het beslissende moment, de gouden uren en de regel van derden.
Eenvoudige vormen
Na een opdracht liep ik op een dag joggend langs een kunstgalerie met fotopresentaties, toen het me te binnen schoot. De foto’s die eenvoudig zijn, zijn het krachtigst. Wanneer een fotograaf je aandacht richt op de eenvoudige vormen van de driehoek, het vierkant en de cirkel, heb je minder om je oog af te leiden. Het resultaat is dat je het gemakkelijker kunt ‘snappen’ of de krachtige boodschap die de fotograaf probeert over te brengen. Een van de meest bekeken foto’s van de 20e eeuw is de omslagfoto van Steve McCurry uit 1985 voor National Geographic Magazine. Het gaat om een jong Afghaans meisje met groene ogen dat Sharbat Gula heet. Sharbat’s effen groene achtergrond en haar haveloze rode hoofddoek suggereren een beweging tegen de klok in rond haar gezicht. Het is de cirkel van de sjaal, de driehoek die haar neus vormt en de cirkels die die doordringende groene ogen zijn die eenvoud en kracht uitstralen.
Hoe krijg je meer eenvoudige vormen in je foto’s? Om te beginnen neem ik altijd een camera mee als ik op spreekopdracht ben. Ook als ik word ingehuurd voor een fotografie-opdracht neem ik altijd extra foto’s mee voor mijn persoonlijke archief. Deze praktijk ‘voor en achter de lens’ bracht me ertoe het Staash Perspective System (SPS) te ontwikkelen. Het SPS leert dat eenvoud leidt tot krachtigere communicatie. Hoewel je deze eenvoudige vormen niet letterlijk in je foto’s hoeft te hebben, moet je blijven nadenken hoe je ze in je beelden kunt laten weergeven. Daarbij kan het gaan om een concept dat ‘het beslissende moment’ heet.
Het beslissende moment
De meester van ‘het beslissende moment’ was de uiterst succesvolle fotograaf Henri Cartier-Bresson. Hij legde enkele van de meest memorabele zwart-wit straatscènes van Parijs vast en gebruikte zijn geduld en creativiteit om dat ‘beslissende’ moment te laten plaatsvinden. Een van zijn beroemdste zwart-witfoto’s toont een man die midden in de lucht over een grote plas water springt met de weerspiegeling van de man in de plas eronder. Henri’s passie trok studenten, liefhebbers en verzamelaars aan en maakte van hem een leider in de fotografie.
Hoe beheers je het beslissende moment? Het wordt steeds moeilijker om dit te doen in onze snelle maatschappij en bijna onmogelijk als je op een groepsreis bent. Henri wachtte vaak urenlang bij een trap of op een interessant kruispunt, totdat de juiste persoon voorbij kwam of een gedenkwaardige gebeurtenis plaatsvond. Hij beoefende ‘geluk’. Louis Pasteur definieert geluk als “wanneer gelegenheid en voorbereiding elkaar ontmoeten”. Ik had een beetje van dit geluk toen ik een foto nam van de Golden Gate Bridge in San Francisco.
Ik bezocht de eerste keer om te begrijpen waar de zon onder zou gaan en hoe dat de brug zou beïnvloeden. Mijn eerste bezoek was tijdens het harde licht van midden op de dag en de brug zag er niet flatteus uit in zijn koude grijze kleur. Twee dagen later keerde ik terug met slechts 20 minuten om mijn statief op te stellen. Ik kaderde de brug in een landschapsaanzicht en wachtte. Elke fotograaf die er was vertrok, en ik begon me af te vragen of ik iets miste of vergeten was te douchen. Uiteindelijk zag ik een oceaantanker klaarliggen om onder de brug door te varen en niet alleen een beslissend moment, maar ook een driehoek in de foto te voltooien.
Gouden uren
De belangrijkste reden waarom ik een eerste bezoek bracht aan de Golden Gate Bridge was om aandacht te besteden aan het licht en te begrijpen waar het zou schijnen in relatie tot mijn onderwerp. Dit is een cruciale stap als je beelden en zelfs mensen wilt vastleggen met het best mogelijke licht. Als u meer foto’s zou nemen tijdens de gouden uren, oftewel het uur rond zonsopgang en het uur rond zonsondergang, zou de kwaliteit van uw foto’s dramatisch toenemen.
Het belangrijkste obstakel dat de meeste serieuze consumenten of fotografieliefhebbers tegenhoudt, is dat ze ‘s morgens niet vroeg willen opstaan. Ik heb onlangs ochtendfoto’s gemaakt van het US Capitol Building vanaf het dak van een ander gebouw op Capitol Hill. Ik moest voor 5 uur opstaan om naar de gewenste locatie te rijden en mijn uitrusting op te stellen. In de bijna volledige duisternis wachtte ik tot het licht op de koepel van het Capitool scheen voordat de zon opkwam. Het resultaat was een mooi beeld dat het Capitool in een zacht licht zette. Ik nam veel foto’s en maakte een bracket (veel foto’s bij verschillende diafragma’s en sluitertijden) om er zeker van te zijn dat ik de best mogelijke beelden zou krijgen.
De regel van derden
Soms fotografeerde ik het Capitool iets links van het midden en andere keren nam ik de foto iets naar rechts. Ik vond het niet moeilijk om het beeld precies in het midden van het kader te plaatsen; ik wilde oefenen wat de oude Grieken ‘de regel van derden’ noemden. De oude Grieken beseften 3000 jaar geleden dat de mooiste kunstwerken die waren welke in drieën gedeeld konden worden. Eerder in de week bezocht ik de overkant van het Capitool om foto’s te maken bij zonsondergang naast de Botanische Tuinen en kaderde het gebouw in het midden, maar ik plaatste bomen links en rechts om de regel van derden te voltooien.
De regel van derden is niet beperkt tot beelden in horizontale of verticale richting. Hij kan ook diagonaal worden gebruikt of zelfs binnen de foto als voorgrond, middengrond en achtergrond. Je kunt de regel van derden ook uitbreiden tot kwinten. Dit is erg handig als je de volgende keer mensen fotografeert. Het is gemakkelijk als je drie of vijf mensen op een foto hebt, maar wat als je er twee hebt? Creëer een denkbeeldige derde persoon en zet die ‘extra’ persoon rechts of links van de andere twee personen. Het resultaat is een evenwichtigere en veel interessantere foto.